XI. SŁUDZY ZBORU

Każdy Zbór musi być urządzony według wzoru nowotestamentowego (1 Kor 3,913; 10,2124; 14,33). Powinien kierować się Słowem Bożym przy współdziałaniu Ducha Świętego (Ef 4,416; 1 Tes 5,14 22).
W celu wykonania pracy z grona braci wybiera się starszych zboru (prezbiterów) i diakonów (Dz 6,1 6; 14;23; Flp 1,1; Tyt 1,5). Nowy Testament mówi także o diakonisach (Rz 16,12).
Prezbiterzy są opiekunami i pasterzami Zboru Bożego (Dz 20,17.28;1 Tym 3,15; Tyt 1,6-9) nie jako panujący nad Zborem, ale dający przykład trzodzie Pańskiej (1 P 5,13).
Do obowiązków diakonów należy przede wszystkim troska o zaspokojenie materialnych potrzeb Kościoła (Dz 6,2-3; 1 Tym 3,1213); mogą także głosić Słowo Boże (Dz 8,5 7; 21,8).
Istnieje cały szereg sług Kościoła, jak: apostołowie (misjonarze), prorocy, ewangeliści, pastorzy, nauczyciele (kaznodzieje), prezbiterzy (starsi zboru) (Ef 4,11-12).