Spis treści

VII. O GRZECHU

Stworzywszy człowieka Bóg darował mu wolną wolę, której nie dał innym żywym istotom. Człowiek otrzymał prawo wyboru między dobrem a złem (V Mj 30,19; Joz 24,15).
"Przeto jak przez jednego człowieka grzech wszedł na świat, a przez grzech śmierć, tak i na wszystkich ludzi śmierć przyszła, bo wszyscy zgrzeszyli" (Rz 5,12). Wszyscy ludzie odziedziczyli po Adamie nie tylko spaczoną grzechem naturę, lecz i jego winę (Ps 51,7; Rz 3,10-12; 7,11-25), stawszy się moralnie bezbronnymi istotami(Dz 15,10).
Grzechem jest przestępstwo Zakonu (I J 3,4), wszelkie zaniedbanie spełnienia obowiązku (Łk 12,47; Jk 4,17), wszelki uczynek wykonany bez wiary (Rz 14,23), niewiara w Jezusa Chrystusa (J 16,9).
Nie każdy grzech popełniony po nawróceniu jest grzechem śmiertelnym lub bluźnierstwem przeciw Duchowi Świętemu. Jednak każdy nie wyznany (przed Bogiem) grzech może doprowadzić człowieka do takiego stanu, że nie może już otrzymać przebaczenia od Boga (Mt 12,31-32; Dz 5,1-11). Każdy chrześcijanin powinien "z bojaźnią i ze drżeniem zbawienie swoje sprawować" (Flp 2,12).