VIII. O ODKUPIENIU RODZAJU LUDZKIEGO

Przez odkupienie rozumiemy czyn Chrystusa Jezusa wykonany przez Niego na krzyżu Golgoty. W śmierci Chrystusa wykonało się całkowicie zadośćuczynienie sprawiedliwego sądu Bożego (Iz 53,10; Rz 3,25; Hbr 2,17). Stąd wynika pojednanie człowieka z Bogiem (Rz 5,10). Wynikiem odkupienia jest usprawiedliwienie dzieci Bożych z łaski a nie z uczynków (Gal 2,16; Ef 2,8) oraz prawdziwa wolność od winy, śmierci i mocy diabła ( J 8,36; Gal 5,1). Jezus Chrystus przygotował zbawienie dla wszystkich ludzi, które staje się udziałem człowieka przez upamiętanie się (pokutę) i nawrócenie do Boga (Dz 3,19; 26,20). Wyraża to się w żalu za grzechy (Łk 10,13; Joel 2,12-13; Job 42,6), w ich wyznaniu i porzuceniu (Oz 14,13; Łk 18,1314; Mt 12,41; Ez 14,6; Iz 55,7), i w całkowitej przemianie życia (Ef 4,22; Mat 3,8) . Jedynie wiara w Syna Bożego, Jezusa Chrystusa daje pewność odpuszczenia grzechów (Dz 16,31; Rz 3,28; Ef 1,7) i pełnego zbawienia (Ef 2,8-9). W chwili upamiętania i nawrócenia w człowieku odbywa się wewnętrzna zmiana, która nazywa się nowonarodzeniem (Ez 11,19-20; J 3,1-8).