I. Kapłan Heli

Pierwszą postacią reprezentującą pewien model służby jest postać kapłana Heliego. Wywodził się z rodu Aarona, mógł więc bez przeszkód sprawować zaszczytną funkcję Bożego kapłana w Świątyni:

2Mojż 28:41 Tak ubierzesz twojego brata Aarona, a razem z nim jego synów. Namaścisz ich również, wprowadzisz w urzędowanie i poświęcisz na służbę kapłańską dla Mnie.

1Sam 2:27-28  I przyszedł pewien mąż Boży do Heliego i rzekł do niego: Tak mówi Pan: Zaiste objawiłem się domowi twego ojca, gdy byli w Egipcie poddani domowi faraona. 28  I wybrałem go sobie spośród wszystkich plemion izraelskich na kapłana, aby składał ofiary na moim ołtarzu i palił kadzidła i nosił efod przede mną. I dałem domowi twego ojca wszystkie ofiary ogniowe synów izraelskich.

Heli był człowiekiem pobożnym, spokojnym, dobrze ułożonym, starannym, oddanym swej posłudze, rozumiejącym Boże Słowo, posiadającym duchowa wrażliwość. Pomógł przecież otworzyć się Samuelowi na Słowo i powołanie Pana. Wszystko było w miarę dobrze do czasu, gdy jego synowie zgodnie z przeznaczeniem rodowym weszli do służby kapłańskiej. Przez wiele kolejnych lat Heli nie zauważył coś, co w Bożych oczach było wielkim złem i niegodziwością. Tą niegodziwością stały się postawy i czyny jego synów, na które ojciec nie reagował. Co za ironia, Słowo Pana, które stało pasją Samuela, dosięgnie wkrótce tego starego kapłana jako miecz sądu Bożego.

Ale synowie Heliego byli nikczemni i nie znali Pana. Nie trzymali się też prawa obowiązującego kapłanów i lud. Bo gdy ktoś składał ofiarę, przychodził sługa kapłański, gdy mięso się gotowało, z trójzębnym widelcem w ręku, i wsadzał go do kotła lub do garnka, czy do rondla, czy do misy, i wszystko, co widelec wydobył, brał kapłan dla siebie. Tak czynili całemu Izraelowi, który przychodził tam do Sylo. A nawet, zanim tłuszcz spalili przychodził sługa kapłański i mówił do ofiarującego: Daj mięso na pieczeń dla kapłana, bo on nie przyjmie od ciebie mięsa gotowanego, tylko surowe. A jeśli ten człowiek rzekł: Najpierw należy spalić tłuszcz, a potem weź sobie, czego tylko pragnie dusza twoja, to on mówił do niego: Nie, lecz zaraz teraz daj, a jeśli nie, to zabiorę gwałtem. I bardzo wielki był grzech tych młodzieńców przed obliczem Pana, gdyż ludzie lekceważyli składanie Panu ofiar. (1Sam 2:12-17)

Heli okazał się jednak pobłażliwym dla grzechu! Nigdy nie podjął decyzji, które uraziłyby jego synów. Na przestrzeni 50 lat służby tylko raz ich upomniał. Słyszał, bowiem o ich poczynaniach (1Sam 2,23-25).
Oni tym czasem cudzołożyli, gwałcili kobiety i popełniali ohydne czyny w obrębie Świątyni. To, na co się zdobył to delikatne upomnienie, które okazało sie nie skuteczne. Dlatego Bóg bowiem poprzez usta młodego Samuela zapowiada, że ukarze jego dom za grzech, o którym wiedział. Umiłowanie swoich synów ponad Boga ściągnęło na ich powołanie przekleństwo (1Sam 3,13).

Zanim Samuel przekazał wyrok Pana. Bóg posłał wcześniej do Heliego nieznanego proroka ze straszną wieścią, na którą kapłana w ogóle nie zareagował. Dlaczego? Bo był już martwy duchowo:

1Sam 2:31-33 Oto idą dni, i odetnę twoje ramię i ramię domu twego ojca, aby nie było już starca w twoim domu. 32  Wtedy zazdrośnie spoglądać będziesz na wszystko, co dobrego wyświadczę Izraelowi, i już nigdy nie będzie starca w twoim domu. 33  Wprawdzie nie każdego z twoich usunę od mego ołtarza, aby twoje oczy utrapić i twoją duszę do omdlenia doprowadzić, jednak większość twojej rodziny padnie od miecza w wieku męskim.

To proroctwo mówi o rodzajach służby kapłańskiej, które (wbrew woli Bożej) będą funkcjonować w służbie Bożej, aż do naszych czasów. Obecne są również w dziesiejszym Kościele Jezusa Chrystusa! Dramat tego zjawiska polega na tym, że jedne przynoszą przekleństwo, a drugie Boże błogosławieństwo! Jedne okrywają się hańbą, drugie sprawowane są w/b Bożego serca.

Heli reprezentuje pierwszy rodzaj kapłaństwa, które skoncentrowane jest wyłącznie na sobie. To są odstępcze, martwe, skorumpowane i bezbożne chrześcijańskie kościoły i ich kaznodzieje. To kapłaństwo idące na kompromis i charakteryzują ich dwie cechy:

1. Wolą bardziej podobać się ludziom niż Bogu ? (1Sam 2,29)

Dlaczego wzgardziliście moją ofiarą ze zwierząt i z pokarmów, które nakazałem sprawować w moim przybytku? Ty zaś cenisz synów swoich więcej ode mnie,?

Ta część proroctwa opisuje społeczności chrześcijan, które usunęły pouczenie i naganę, na rzecz tzw. ?pozytywnego przesłania?. Tam cudzołożnik, zbuntowane dziecko oraz rozwiązłe nastolatki będą czuli się bezkarnie, a całe zgromadzenie będzie się oddawać przyjemnościom. Przywódcy będą pochłonięci zaspokajaniem ich pragnień i słabości. Nie będą ich napominać i karcić w obawie o swoje źródło utrzymania.

2. Dbają przede wszystkim o własne potrzeby i wygody, zamiast trwać w bojaźni przed Panem i troszczyć się od duchowe potrzeby Bożego stada (wiersz 29)

abyście się utuczyli z pierwocin wszystkich ofiar Izraela, mojego ludu?

Synowie Heliego nie dbali o świętość i czystość służby. Stali się bezbożnikami. Brali na oczach ludzi, na wpół surowe mięso i spożywali je w domu. Myślę, że Heli również je polubił. Biblia mówił, że się bardzo roztył i stał się leniwy i beztroski.

W tej części proroctwa mowa jest o współcześnie umierających kościołach. Ich kaznodzieje troszczą się tylko o własną wygodę dla której porzucili czas modlitw na kolanach. Przestali modlić się o ludzi, ponieważ to wymaga czasu, a to by było wielkiej wyrzeczenie. No, bo przecież muszą zajmować się sobą i swoim utrzymaniem!

Łuk 14:17-20 I posłał swego sługę w godzinę wieczerzy, aby powiedział zaproszonym: Przyjdźcie, bo już wszystko gotowe. 18  I poczęli się wszyscy jeden po drugim wymawiać. Pierwszy mu rzekł: Kupiłem pole i muszę pójść je zobaczyć; proszę cię, miej mię za wytłumaczonego. 19  A drugi rzekł: Kupiłem pięć par wołów i idę je wypróbować; proszę cię, miej mię za wytłumaczonego. 20  A inny rzekł: Żonę pojąłem i dlatego nie mogę przyjść.

Heli dbał więc o własne interesy i swój stół. Dlatego Bóg miał mu za złe bo nie pomyślał i tym, że jego kompromisowa postawa, pycha i samolubstwo przynoszą ujmę Bożemu imieniu oraz gorszą ludzi, którzy w świetle dnia obserwuję bezkarne świętokradztwo.

Podobne zjawisko miało miejsce w 'cudownym' zborze korynckim:

1 Koryntian 5:1-6 Słyszy się powszechnie o wszeteczeństwie między wami i to takim wszeteczeństwie, jakiego nie ma nawet między poganami, mianowicie, że ktoś żyje z żoną ojca swego. 2  A wyście wzbili się w pychę, zamiast się raczej zasmucić i wykluczyć spośród siebie tego, kto takiego uczynku się dopuścił. 3  Lecz ja, choć nieobecny ciałem, ale obecny duchem, już osądziłem tego, który to uczynił, tak jak bym był obecny: 4  Gdy się zgromadzicie w imieniu Pana naszego, Jezusa Chrystusa, wy i duch mój z mocą Pana naszego, Jezusa, 5  oddajcie takiego szatanowi na zatracenie ciała, aby duch był zbawiony w dzień Pański. 6  Nie macie się czym chlubić. Czy nie wiecie, że odrobina kwasu cały zaczyn zakwasza?

Na ten rodzaj kapłaństwa i umacniania swojego powołania w służbie dla Pana wydany został wyrok!

1. Utracisz duchową moc i autorytet:

1 Sam 2:30-33 Dlatego taki jest wyrok Pana, Boga izraelskiego: Mówiłem wprawdzie o twoim domu i o domu twego ojca, że po wieczne czasy chodzić będziecie przed moim obliczem, lecz teraz taki jest wyrok Pana: Nie będzie tak! Gdyż tych, którzy mnie czczą, i ja uczczę, a którzy mną gardzą, będą wzgardzeni.. 31 Oto idą dni, i odetnę twoje ramię i ramię domu twego ojca,?

Mówiąc innymi słowy: ?zostaniesz wzgardzony przez Pana?. To jest straszne utracić Bożą przychylność i błogosławieństwo. Ten wyrok oznacza, że takie kapłaństwo szerzące się w kościele chrześcijańskim nie będzie miało wpływu królestwo szatana i jego demonów. Kaznodzieja takiego kapłaństwa będzie cieszył się wzrastającym uznaniem przez innych, ale w Bożych oczach znaczy już niewiele. Dlatego, że Bóg nie może już na nim polegać!

2. W dniach ostatecznych ominie cię Boże namaszczenie i błogosławieństwo

1Sam 2:32 Wtedy zazdrośnie spoglądać będziesz na wszystko, co dobrego wyświadczę Izraelowi, i już nigdy nie będzie starca w twoim domu.

Razem z  żoną i dziećmi bojujemy w modlitwie i uniżeniu przed Panem, abyśmy nie zostali ominięcy przez Ducha Świętego w tych dniach ostatecznych. Abyśmy się nie stali jak kaznodzieje martwych kościołów działających według ciała i głoszących martwe słowo. Odcięcie Bożego namaszczenia pozostawi nas w rękach kosztownych, ale bezproduktywnych programów zborowych, ewangelizacyjnych, które przed Panem jawią się jako martwe uczynki ciała

3. Twój dom zostanie spustoszony i będzie bez Bożego dotyku

1Sam 2:31-33 Wprawdzie nie każdego z twoich usunę od mego ołtarza, aby twoje oczy utrapić i twoją duszę do omdlenia doprowadzić, jednak większość twojej rodziny padnie od miecza w wieku męskim.

Ten ostatni akt spustoszenia stanie się widowiskiem dla świata duchowego. W wyznaczonym przez Pana czasie kościół i jego kapłani w/w Heliego będą stali w martwych, suchych i zrujnowanych kościołach. Pozostaną po prostu ominięci przez Boga. Najdziwniejsze jest to, że nie zawsze będzie to ruina widoczna fizycznymi oczami.

Ich fizyczne oczy będą oglądać Boże poruszenie i moc Ducha, ale z boku. Będą bezsilnie przyglądać się temu jak Bóg przechodzić będzie obok nich. Sami natomiast pozostaną bez mocy, Bożej mądrości i świętości ? będą po prostu martwi ? wewnętrznie zrujnowani.

Najdziwniejszą treścią tego proroctwa jest to, że Bóg ich nigdy nie usunie sprzed swego oblicza:

Rzymian 11:29 Nieodwołalne są bowiem dary i powołanie Boże.

Będą sprawowali swoją martwą służbę, aż do ostatniego dnia przed powrotnym przyjściem Pana Jezusa. Wtedy to zostaną ostatecznie głęboko utrapieni!

2Piotra 2:1-3 Lecz byli też fałszywi prorocy między ludem, jak i wśród was będą fałszywi nauczyciele, którzy wprowadzać będą zgubne nauki i zapierać się Pana, który ich odkupił, sprowadzając na się rychłą zgubę. 2  I wielu pójdzie za ich rozwiązłością, a droga prawdy będzie przez nich pohańbiona. 3  Z chciwości wykorzystywać was będą przez zmyślone opowieści; lecz wyrok potępienia na nich od dawna zapadł i zguba ich nie drzemie.

Judy 1:4 Wkradli się bowiem pomiędzy was jacyś ludzie, na których od dawna wypisany został ten wyrok potępienia, bezbożni, którzy łaskę Boga naszego obracają w rozpustę i zapierają się naszego jedynego Władcy i Pana, Jezusa Chrystusa.