Dzisiaj chrześcijanie w jednej społeczności zborowej są bardzo ze sobą podzieleni. Pozornie są jednym ciałem i powinni być dzięki Duchowi Świętemu zjednoczeni jednością myśli i jednością zdania (1Ko_1:10). Czytają Słowo Boże, oburzają się, kiedy ich poczucie świętości i sprawiedliwości wobec innych może zostać naruszone.

Są takie sytuacje, kiedy dobre imię jakiejś denominacji chrześcijańskiej jest zagrożone niczym cnota aniołów przybyłych do Lota, niektórzy gotowi są dla jej obrony poświęcić swoje ?córki? obcym na ?spalenie?, np. lokalny zbór lub społeczność, która będąc w ucisku pogrążona jest w odmęcie słabości, problemów i zgorszenia. Tylko po to, by nasze dobre imię oraz poczucie osobistej czystości  i sprawiedliwości nie zostało naruszone.

Współcześnie, nie cały kościół chrześcijański, ale w części obrazuje taką moralność i mentalność. Jest otwarty na Bożą świętość i staje w jej obronie, ale nie widzi swojego zagrożenia, gdy z miłości do rzeczy doczesnych wchodzi w głębsze relacje ze światem. Nie dostrzega też, jak świeckie wartości przenikają dusze członków jego rodziny: 

Jak_4:4   Wiarołomni, czy nie wiecie, że przyjaźń ze światem, to wrogość wobec Boga? Jeśli więc kto chce być przyjacielem świata, staje się nieprzyjacielem Boga.

Najwyraźniej, Lot i jego rodzina umiłowali to miejsce. Spodobało im się i ulegli jego czarom. To była piękna, zielona i urodzajna okolica.

Abraham, który miał duchowe oczy nie spojrzał na to miejsce. Zrezygnował nawet z prawa pierwszeństwa. Tutaj jednak zostały naruszone dobre obyczaje. Lot bez oporu rozstał się z Abrahamem, ale i tak Bóg miał nad nim miłość. Nazywał go sprawiedliwym. W tej okolicy był jedynym sprawiedliwym człowiekiem. Jednak ta sprawiedliwość nie odnosiła się do jego żony i córek. Pomimo tego, zyskały one na jego sprawiedliwości, tak jak Lot korzystał z błogosławieństwa wiary i sprawiedliwości Abrahama. To jest tak, gdy wierzący modli się za upadłym chrześcijaninem. Okazuje mu prawdziwą miłość i w miłości zakrywa mnóstwo jego grzechów, gdy przyprowadza go do pokuty:

Jak_5:20   Niech wie, że ten, kto nawróci grzesznika z błędnej drogi jego, wybawi duszę jego od śmierci i zakryje mnóstwo grzechów.

To jest tak, gdy wierząca żona lub mąż w podzielonym małżeństwie uświęca swoje dzieci:

1Ko_7:12-14   Pozostałym zaś mówię ja, nie Pan: Jeśli jakiś brat ma żonę pogankę, a ta zgadza się a współżycie z nim, niech się z nią nie rozwodzi; (13)   I żona, która ma męża poganina, a ten zgadza się na współżycie z nią, niech się z nim nie rozwodzi. (14)   Albowiem mąż poganin uświęcony jest przez żonę i żona poganka uświęcona jest przez wierzącego męża; inaczej dzieci wasze byłyby nieczyste, a tak są święte.

Lot jak każdy ojciec był odpowiedzialny za swoją rodzinę, ale jego sprawiedliwość nie uchroniła jej przed demoralizacją. Nie wiemy jak prowadziły się jego córki. Były jednak mocno zdemoralizowane, skoro doprowadziły ojca do kazirodczych relacji.

Pan Jezus zadał kiedyś pytanie:

...Czy Syn Człowieczy znajdzie wiarę na ziemi, gdy przyjdzie? (Luk_18:8).

O jaki rodzaj wiary tu chodzi. Z całą pewnością ludzie będą posiadać pewien rodzaj wiary. Ale nie taki, jaki posiadał Abraham. Jest to wiara, w której Abraham był gotów pójść na niewygodę byleby być blisko Boga i aby zachować posłuszeństwo Jego Słowu. Ponad wszystko ukochał Boga i został przez Niego bardzo pobłogosławiony. Błogosławieństwo to rozlało się na wszystkie pokolenia Izraela, a w Chrystusie przechodzi na wszystkie pokolenia pogan, którzy nawrócą się i pójdą ścieżką wiary Abrahama w Jezusie Chrystusie:

Rzm_4:16-17   Przeto obietnica została dana na podstawie wiary, aby była z łaski i aby była zapewniona całemu potomstwu, nie tylko temu, które polega na zakonie, ale i temu, które ma wiarę Abrahama, ojca nas wszystkich, (17)   Jak napisano: Ustanowiłem cię ojcem wielu narodów, zapewniona przed Bogiem, któremu zaufał, który ożywia umarłych i który to, czego nie ma, powołuje do bytu.

Rzeczywistość podpowiada nam, że w przewadze są ci, którzy podejmują takie decyzje, które im się bardziej opłacają w ciele. Z jednej strony miłują Boga, a z drugiej strony pożądają dla siebie bogactw tego świata i czują się z tym dobrze. Z jednej strony chcą korzystać z usprawiedliwienia w Jezusie i cieszyć się Bożą łaską; z drugiej strony nie przeszkadza im moralny kompromis ze światem. Uwaga! Nad tym światem dokonuje się sąd, który może nas boleśnie dotknąć, tak jak Lota i jego rodzinę, o ile zawczasu nie oddzielimy się od niego:

Obj_18:4   I usłyszałem inny głos z nieba mówiący: Wyjdźcie z niego, ludu mój, abyście nie byli uczestnikami jego grzechów i aby was nie dotknęły plagi na niego spadające,

2Ko_5:9-10   Dlatego też dokładamy starań, żeby, niezależnie od tego, czy mieszkamy w ciele, czy jesteśmy poza ciałem, jemu się podobać. (10)   Albowiem my wszyscy musimy stanąć przed sądem Chrystusowym, aby każdy odebrał zapłatę za uczynki swoje, dokonane w ciele, dobre czy złe.

Tak więc, jest to Boże ostrzeżenie, ale i dowód niesamowitej łaski i miłosierdzia. Widzę tu jakby niechęć Boga do osądzania naszych upadków i natychmiastowego karania. On zawsze daje szansę i czas bezbożnikowi na upamiętanie. Amen:

2Pt_3:9-10   Pan nie zwleka z dotrzymaniem obietnicy, chociaż niektórzy uważają, że zwleka, lecz okazuje cierpliwość względem was, bo nie chce, aby ktokolwiek zginął, lecz chce, aby wszyscy przyszli do upamiętania. (10)   A dzień Pański nadejdzie jak złodziej; wtedy niebiosa z trzaskiem przeminą, a żywioły rozpalone stopnieją, ziemia i dzieła ludzkie na niej spłoną.

KONIEC