Przeminęło całe pokolenie Izraela na pustyni, bo nie rozpoznali właściwą porę. Kiedy przyszło nowe pokolenie, wtedy Bóg przemówił do Jozuego:

Jozuego 1:2-6 Mojżesz, mój sługa, umarł. Teraz więc wstań, przepraw się tu przez ten Jordan, ty i cały ten lud, do ziemi, którą Ja im, synom izraelskim, daję. Każde miejsce, na którym wasza stopa stanie, dam wam, jak przyobiecałem Mojżeszowi. Od pustyni i od Libanu aż do wielkiej rzeki, rzeki Eufrat, poprzez cały kraj Chetejczyków aż do wielkiego morza na zachodzie będzie sięgać wasz obszar. Nikt przed tobą się nie ostoi, dopóki żyć będziesz; jak byłem z Mojżeszem, tak będę z tobą, nie odstąpię cię ani cię nie opuszczę. Bądź mocny i mężny, bo ty oddasz temu ludowi w posiadanie ziemię, którą przysiągłem dać ich ojcom.

Marka 1:14-15 A potem, gdy Jan został uwięziony, przyszedł Jezus do Galilei, głosząc ewangelię Bożą i mówiąc: Wypełnił się czas i przybliżyło się Królestwo Boże, upamiętajcie się i wierzcie ewangelii.

Tego Jezus nie uczynił wcześniej. To nie było jeszcze zwiastowane powołanym uczniom np.: Piotrowi. Dlaczego? Bo nie nadeszła jeszcze właściwa pora. Stara służba nie została oddzielona od nowej. Dopiero wtedy gdy Jan został uwięziony rzekł do Szymona i Andrzeja:

Ew. Marka 1:16-18 A przechodząc nad Morzem Galilejskim, ujrzał Szymona i Andrzeja, brata Szymona, którzy zarzucali sieci w morze; byli bowiem rybakami. I rzekł do nich Jezus: Pójdźcie za mną, a sprawię, że staniecie się rybakami ludzi. I zaraz porzucili sieci, i poszli za nim.

To był moment KAIROS - moment pochwycenia do tego aby Boże Królestwo było ustanawiane - Królestwo mocy i chwały. Celem tego nawrócenia jest to, aby plon przyszłego żniwa był obfity.

'Stosowna (właściwa) pora', to test naszego posłuszeństwa i  wierności wobec Boga:

Tego typu doświadczenia przychodzą w najmniej spodziewanym momencie. Czujemy się wtedy zagubieni i nieprzygotowani. Zazwyczaj chcemy najpierw załatwić naszą sprawę, a Bożym wezwaniem zajmujemy się w drugiej kolejności lub całkowicie o nim zapominamy:

Łukasza 14:16-21 A On mu rzekł: Pewien człowiek przygotował wielką wieczerzę i zaprosił wielu. I posłał swego sługę w godzinę wieczerzy, aby powiedział zaproszonym: Przyjdźcie, bo już wszystko gotowe. I poczęli się wszyscy jeden po drugim wymawiać. Pierwszy mu rzekł: Kupiłem pole i muszę pójść je zobaczyć; proszę cię, miej mię za wytłumaczonego. A drugi rzekł: Kupiłem pięć par wołów i idę je wypróbować; proszę cię, miej mię za wytłumaczonego.  A inny rzekł: Żonę pojąłem i dlatego nie mogę przyjść.  A gdy wrócił sługa, doniósł o tym panu swemu. Wtedy gospodarz rozgniewał się i rzekł do sługi swego: Wyjdź prędko na place i ulice miasta i sprowadź tutaj ubogich i ułomnych, i ślepych, i chromych.

Dlatego w świetle tego co napisałem wyżej poniższy fragment Słowa Boże brzmi wymowniej:

Hebrajczyków 3:15 Gdy się powiada: Dziś, jeśli głos jego usłyszycie, nie zatwardzajcie serc waszych, jak podczas buntu.

Na zakończenie daję pod rozwagę kolejne fragmenty Słowa Bożego!

Rzymian 6:16 Czyż nie wiecie, że jeśli się oddajecie jako słudzy w posłuszeństwo stajecie się sługami tego, komu jesteście posłuszni, czy to grzechu ku śmierci, czy też posłuszeństwa ku sprawiedliwości?

Hebrajczyków 4:11 Starajmy się tedy usilnie wejść do owego odpocznienia, aby nikt nie upadł, idąc za tym przykładem nieposłuszeństwa.

1Sm 15:23 Gdyż nieposłuszeństwo jest takim samym grzechem, jak czary, a krnąbrność, jak bałwochwalstwo i oddawanie czci obrazom. Ponieważ wzgardziłeś rozkazem Pana, więc i On wzgardził tobą...