II. Dlaczego Jezus nie chciał być rozjemcą?

Wróćmy teraz do wypowiedzi Pana Jezusa. Przyczyna takiej wypowiedzi jest dwojaka:

1. Pan Jezus nie pojawił się na Ziemi, żeby sądzić świat, ale wybawić go od grzechu i zatracenia:

Jan 12:47   A jeśliby kto słuchał słów moich, a nie przestrzegał ich, Ja go nie sądzę; nie przyszedłem bowiem sądzić świata, ale świat zbawić.

Jan 12:47-48   A jeśliby kto słuchał słów moich, a nie przestrzegał ich, Ja go nie sądzę; nie przyszedłem bowiem sądzić świata, ale świat zbawić. (48)   Kto mną gardzi i nie przyjmuje słów moich, ma swego sędziego: Słowo, które głosiłem, sądzić go będzie w dniu ostatecznym;

2. Owczesny Izrael: religijni przywódcy oraz zwykli ludzie stali się odstępczym narodem (plemieniem żmijowym). Chociaż odwoływali się do Abrahama i Prawa Mojżeszowego, to nie stosowali go w swoim życiu:

Jan 8:39   Odpowiadając, rzekli mu: Ojcem naszym jest Abraham. Jezus im rzecze: Jeżeli jesteście dziećmi Abrahama, spełniajcie uczynki Abrahama.

Jan 8:44 Ojcem waszym jest diabeł i chcecie postępować według pożądliwości ojca waszego. On był mężobójcą od początku i w prawdzie nie wytrwał, bo w nim nie ma prawdy. Gdy mówi kłamstwo, mówi od siebie, bo jest kłamcą i ojcem kłamstwa.

Mat 23:33   Węże! Plemię żmijowe! Jakże będziecie mogli ujść przed sądem ognia piekielnego? (por. Mat 3:7; Mat 12:34; Luk 3:7 )

Bóg oczekuje poszanowania Jego Prawa poprzez zachowywanie go w sercu i stosowanie na co dzień i okazywanie miłości braterskiej:

Mic 6:8   Oznajmiono ci, człowiecze, co jest dobre i czego Pan żąda od ciebie: tylko, abyś wypełniał prawo, okazywał miłość bratnią i w pokorze obcował ze swoim Bogiem.

Pan Jezus dostrzegł również to, że przyczyną ich konfliktu była obopulna chciwość. Dlatego powiedział do otaczającego tłumu:

Luk 12:15   Powiedział też do nich: Baczcie, a wystrzegajcie się wszelkiej chciwości (łakomstwa - bg), dlatego że nie od obfitości dóbr zależy czyjeś życie.

Ap. Paweł napisał w Liście do Kolosan, że chciwość jest bałwochwalstwem:

Kol 3:5   Umartwiajcie tedy to, co w waszych członkach jest ziemskiego: wszeteczeństwo, nieczystość, namiętność, złą pożądliwość i chciwość, która jest bałwochwalstwem,

Ci, którzy są opanowani żądzą bogactwa idą na zatracenie:

1Tm 6:9-11   A ci, którzy chcą być bogaci, wpadają w pokuszenie i w sidła, i w liczne bezsensowne i szkodliwe pożądliwości, które pogrążają ludzi w zgubę i zatracenie. (10)   Albowiem korzeniem wszelkiego zła jest miłość pieniędzy; niektórzy, ulegając jej, zboczyli z drogi wiary i uwikłali się sami w przeróżne cierpienia. (11)   Ale ty, człowiecze Boży, unikaj tego, a zabiegaj o sprawiedliwość, pobożność, wiarę, miłość, cierpliwość, łagodność.

Wierzący mają tego unikać i zabiegać o sprawiedliwość, pobożność, wiarę, miłość, cierpliwość, łagodność. Boży lud, który będzie stosował to Prawo: prawdziwie będzie obcował z Bogiem w pokorze i okazywał miłość bratnią. W takiej rodzinie Bóg będzie zaproszony, aby być Panem i Sędzią, a tym samym i rozjemcą w spornych sprawach.

Przeczytajmy jeszcze:

Efz 5:3   A rozpusta i wszelka nieczystość lub chciwość niech nawet nie będą wymieniane wśród was, jak przystoi świętym,

Efz 4:17-19   To więc mówię i zaklinam na Pana, abyście już więcej nie postępowali, jak poganie postępują w próżności umysłu swego, (18)   Mający przyćmiony umysł i dalecy od życia Bożego przez nieświadomość, która jest w nich, przez zatwardziałość serca ich, (19)   Mając umysł przytępiony, oddali się rozpuście dopuszczając się wszelkiej nieczystości z chciwością.

Heb 13:5   Niech życie wasze będzie wolne od chciwości; poprzestawajcie na tym, co posiadacie; sam bowiem powiedział: Nie porzucę cię ani cię nie opuszczę.

1Ko 5:11   Lecz teraz napisałem wam, abyście nie przestawali z tym, który się mieni bratem, a jest wszetecznikiem lub chciwcem, lub bałwochwalcą, lub oszczercą, lub pijakiem, lub grabieżcą, żebyście z takim nawet nie jadali.

2Pt 2:12-14   Lecz oni, jak nierozumne zwierzęta, które z natury są po to, by je łapano i zabijano, bluźnią temu, czego nie znają; toteż zginą jak one (13)   I poniosą karę za nieprawość. Oddawanie się w dzień rozpuście uważają za rozkosz, a gdy współbiesiadują z wami, są zakałą i hańbą, ponieważ nurzają się w swoich pożądliwościach. (14)   Oczy ich wypatrują tylko cudzołożnic i nigdy im nie dość grzechu; nęcą dusze słabe, serce mają wyćwiczone w chciwości, synowie przekleństwa.